بچه ها تروخدااا این رو حل کنید

زنگ اخر، آن صدایی است که همواره در ذهن ما می‌ماند و همه ما به خاطر آن صدا احساسات و احساسات مختلفی را تجربه می‌کنیم. این صدا که معمولاً در مدارس، دانشگاه‌ها، مراکز اداری و مکان‌های عمومی دیگر شنیده می‌شود، یک نوع اعلامیه است که به ما می‌گوید که حالا زمان آن فرا رسیده است که به کاری خاص توجه کنیم یا از مکانی خاص خارج شویم. صدای زنگ اخر می‌تواند مختلف باشد، اما معمولاً یک صدای سرشار از انرژی و تحریک‌کننده است که ما را از خواب یا تمرکزمان بیرون می‌کشاند. این صدا می‌تواند احساساتی از هیجان، استرس، ترس یا حتی شادی و آرامش به ما القا کند. زیرا هر زمان که ما این صدا را شنیده و آن را به یاد می‌آوریم، احساسات و خاطراتی که با آن صدا مرتبط است، به یادمان می‌آید. بنابراین، صدای زنگ اخر یک نوع از ارتباط بین ذهن و احساسات ماست که ما را به خاطر خاصیت‌ها و عواطف مختلفی که با آن صدا مرتبط است، متصل می‌کند. این صدا همواره یک قسمت از زندگی‌های ما بوده و به ما یادآوری می‌کند که زمان گذشته و باید به کارهایی که باید انجام دهیم، توجه کنیم.

صدایی امید بخش ، روح انگیز و دل نشین ، روح آدم را تازه می کند ، صدایی که گویی این جمله را بازگو می کند : (( توآزادی ! )) ، صدایی که مانند تفنگ آغاز مسابقه ی دو میدانی شلیک می شود و دانش آموزانی که به منزله ی شرکت کنندگان این مسابقه اند از روی پله ها پرواز می کنند !     صدایی که برای هر فرد معنای خاص خود را دارد ؛ صدایی که آقا یا خانم معلم را به خانواده ، استراحت و یا طراحی سوالات سخت فردای دانش آموزان می رساند ، صدایی که دانش آموز تنبل کلاس را به شیطنت راه مدرسه ، خوراکی و چرت ظهرش می رساند.   صدایی که دانش آموز نگرانی را به مراقبت از مادر یا پدر مریض خود می رساند ، صدایی که برای بعضی از دانش آموزان زرنگ کلاس مفهوم خاصی ندارد و باز هم آن ها را به سمت درس و مشق در تمام روز می رساند ، برای مستخدم مدرسه به معنای شروع تمیز کاری است و برای عوامل مدرسه نمایانگر برنامه ریزی های آخر برای آینده و ریزه کاری های اداری است.     شاید صدای زنگ آخر مدرسه تکراری و کلیشه ای به نظر برسد ، ولی یادتان باشد که ممکن است ، این صدا دیگر برای ما یا دیگران تکرار نشود ، شاید دیگر فردایی نباشد ، شاید موقع فارغ التحصیلی ما باشد و یا شاید… ، پس باید قدر تک تک لحظات را بدانیم و کارهای مورد علاقه ی خود را به تعویق نیندازیم تا روزی حسرت آن ها را نخوریم…! تاج پلیز